Doğru Nefes Almanın Zihin ve Beden Sağlığına Faydaları

Zihin ve beden arasındaki etkileşimlerin fiziksel sağlığı etkilediği kavramı uzun zamandan beri var olmuştur ( 1 ). Bu etkileşimler zihin-beden uygulamalarının temelini oluşturur. Beyin ve periferik dokular arasındaki bağlantılarla çift yönlü (“yukarıdan aşağıya” ve “aşağıdan yukarıya”) kabul edilirler ( 2 ). Yukarıdan aşağıya mekanizmalar serebral korteks tarafından başlatılır ve klinik hipnoz, imgeleme, meditasyon ve nefes farkındalığını içerir. Diğer yandan aşağıdan yukarıya mekanizmalar, çevreden beyin sapına ve serebral kortekse giden yolları etkileyen çeşitli somato-duyusal, vissero-duyusal ve kemo-duyusal reseptörleri uyarır ( 3 , 4 ).

Zihin-beden uygulamalarının hücresel düzeyde gen ifadesinden merkezi beyin bölgeleri arasındaki etkileşime kadar birçok düzeyde etki ettiğine inanılmaktadır ( 2 ). Taylor et al. ( 2 ) dört mekanizma önermiştir: (a) kortikal ve subkortikal yapıların yeniden düzenlenmesi ve daha iyi interhemisferik denge; (b) otonom ve bağışıklık fonksiyonlarının geliştirilmiş merkezi düzenlemesi; (c) birincil iç algılayıcı ve daha yüksek dereceli homeostatik mekanizmaların yeniden modellenmesi; ve (d) büyüme faktörleri veya hormonlar gibi epigenetik faktörlerin modülasyonu.

Bu dört etki, zihinsel imgeleme, somatik gevşeme ve derin nefes alma dahil olmak üzere farklı yollarla elde edilir. Bu etkilere dayanarak, çoğu zihin-beden uygulamaları psikosomatik hastalıkların tedavisinde kullanılmaktadır. Antik Hint yoga pratiği bir zihin-beden pratiğidir. Yoga metinlerine göre, onu tedavi etmek için psikosomatik hastalığın kökenini anlamak önemlidir ( Taittiriya Upanishad, yaklaşık MÖ 1200). (5 ). Bu metin zihinsel çatışmanın, özellikle de akıl (Sanskritçe vignanamaya kosha olarakadlandırılır) ve içgüdü (Sanskritçe manomaya kosha olarakadlandırılır) arasındaki çatışmanın , Sanskritçe’de prana adı verilen süptil, yaşam enerjisinde bir rahatsızlığa neden olduğunu belirtmeye devam eder( 5 ). . Süptil yaşam enerjisindeki bu dengesizlik kavramı, yoganın geleneksel tanımlarında bahsedilir, ancak çağdaş tıpta bahsedilmez. Geleneksel yoga metinleri de dengesizliği için bir çözüm önermek prananın yavaş, derin nefes alma yoluyla, [ Hatha Yoga Pradipika , c irca 300 AD ¹ ] ( 6). “Zihinsel durum bozulduğunda yaşam enerjisinin ( prana ) dengesi bozulur ve bu da düzensiz nefese yol açar; dolayısıyla zihinsel durumu düzenlemek için yoga uygulayıcısı nefesi düzenlemelidir” [ Hatha Yoga Pradipika, MS 300 dolaylarında ; Bölüm 2, Ayet 16 ¹ ] ( 6 ).

Yoga ile düzenlenmiş nefes alma, hem yukarıdan aşağıya hem de aşağıdan yukarıya bir zihin-vücut uygulaması olarak işlev görür. Solunumun metabolik (kemoreseptör tabanlı) düzenlenmesinin yanı sıra, iç ve dış faktörlerin solunumu etkilediği ve buna davranışsal solunum adı verildiği fikrini desteklemek için yeterli nöroanatomik kanıt vardır ( 7 ). Kortikal bölgeler ve beyin sapı solunum nöronları arasındaki bağlantılar, daha yüksek merkezlerden gelen etkilerin metabolik solunumu değiştirebileceğini göstermektedir ( 8 , 9 ). Mekanik ventilasyon tarafından indüklenen (düşük bir gelgit hacmi ile) hava açlığı olan normal deneklerde yapılan fonksiyonel bir manyetik rezonans çalışması, limbik ve paralimbik lokuslarda artan aktivite gösterdi ( 10). Bu merkezi bağlantıların yanı sıra çevresel faktörler de solunumu etkileyebilir. Burun solunumu koku alma hücrelerini aktive eder; koku ampulünü ve sırayla piriform öncesi korteksi ve piriform korteksi aktive ederler ( 11 ). Koku bilgisi doğrudan limbik alanlara yükselir ve dolayısıyla dolaylı olarak solunumla bağlantılı olabilen koku bilgisi duyguları etkiler.

Yoga nefesi, yavaş, derin ve diyaframlı olmasının yanı sıra, burun geçişlerindeki hava hareketinin farkındalığını da içerir ( 12 ). İçsel duyumların sübjektif farkındalığına interception denir ( 13 ). Bir görüntüleme çalışması, bireylerin kalp atışlarına ilişkin öznel algılarını, iç algısal farkındalıklarının ve duygusallıklarının psikometrik ölçümleriyle eşleştirdi ( 14 ). Bulguları, sağ ön insula’nın (rAI) açık öznel farkındalık için önemli olduğunu gösterdi.

Konvansiyonel fizyoloji, yogada nefesi düzenlemeye verilen önemi destekleyen derin nefes almanın faydalarını bulmuştur. Yavaş nefes alma, gelişmiş parasempatik aktivasyon yoluyla otonom sinir sistemi üzerinde dengeleyici bir etkiye sahipti ( 15 ). Yavaş ve derin nefes alma, gerilmenin neden olduğu engelleyici sinyalleri uyarır ve hücreleri hiperpolarize eder, bu da kalp, akciğerler, limbik sistem ve korteksteki nöral elementlerin senkronizasyonuna yol açar ( 16 ). Yavaş nefes alma ayrıca psikofizyolojik uyarılmanın azalmasına, sempatik aktivitenin azalmasına ve stres tepkilerine yol açan vagal aktiviteyi arttırır ( 17 ). Diğer etkiler arasında antioksidan seviyelerinde bir artış yer alır ve bu nedenle derin nefes alma oksidatif stresi azaltmaya yardımcı olabilir ( 18).). Buna ek olarak, derin nefes kortizol azaltmak ve melatonin (geliştirmek için bulunmuştur 19 olasılıkla hipotalamik nöroendokrin düzenleme (üzerindeki etkileri), 15 ).

Özet

Psikosomatik hastalık genellikle zihin-beden uygulamalarıyla başarılı bir şekilde yönetilir. Çağdaş tıp, zihinsel çatışmanın psikosomatik hastalığa katkıda bulunduğuna inanmaktadır. Yoga, psikosomatik hastalığı zihinsel çatışmaya da bağlayan geleneksel bir Hint zihin-beden uygulamasıdır. Geleneksel yoga metinleri, bu çatışmanın çağdaş tıp tarafından tanınmayan prana adı verilen süptil yaşam enerjisinde bir dengesizliğe neden olduğunu anlatır . Yoga metinleri de bunun için derin nefes alma şeklinde bir çözümden bahseder. Derin nefes almanın faydalı etkileri çağdaş bilim tarafından desteklenmektedir.

Shirley Telles *, Nilkamal Singh ve Acharya Balkrishna

Referanslar:

1. Sternberg EM. İçimizdeki Denge: Sağlık ve Duyguları Birleştiren Bilim . New York: WH Freeman (2001).

Google Akademik

2. Taylor AG, Goehler LE, Galper DI, Innes KE, Bourguignon C. Akıl-beden tıbbında yukarıdan aşağıya ve aşağıdan yukarıya mekanizma: psikofizyolojik araştırmalar için bütünleştirici bir çerçevenin geliştirilmesi. Keşfet (NY) (2010) 6 :29. doi: 10.1016/j.explore.2009.10.004

Yayınlanan Özet | Yayınlanan Tam Metin | Çapraz Referans Tam Metin | Google Akademik

3. Craig AD. Nasıl hissediyorsun? Interoception: Vücudun fizyolojik durumunun hissi. Nat Rev Neurosci (2002) 3 :655-66. doi:10.1038/nrn894

Çapraz Referans Tam Metin | Google Akademik

4. Berthoud HR, Neuhuber WL. Afferent vagal sistemin fonksiyonel ve kimyasal anatomisi. Auton Neurosci (2000) 85 :1–17. doi:10.1016/S1566-0702(00)00215-0

Yayınlanan Özet | Yayınlanan Tam Metin | Çapraz Referans Tam Metin | Google Akademik

5. Gambhirananda S. Taittiriya Upanishad . Batı Bengal: Advaita Ashrama (2010).

Google Akademik

6. Muktibodhananda S. Hatha Yoga Pradipika . Bihar: Yoga Yayın Vakfı (2002).

Google Akademik

7. Homma I, Masaoka Y. Nefes alma ritimleri ve duygular. Uzm. Physiol (2008) 93 :1011–21. doi:10.1113/expphysicol.2008.042424

Yayınlanan Özet | Yayınlanan Tam Metin | Çapraz Referans Tam Metin | Google Akademik

8. Orem J. Davranışsal inspiratuar inhibisyon: inaktive edilmiş ve aktive edilmiş solunum hücreleri. J Neurophysicol (1989) 62 :1069–78.

Yayınlanan Özet | Yayınlanan Tam Metin | Google Akademik

9. Orem J, Trotter RH. Solunumun davranışsal kontrolü. Haber Physiol Sci (1994) 9 :228–52.

Google Akademik

10. Evans KC, Banzett RB, Adams L, McKay L, Frackowiak RSJ, Cornfield DR. BOLD fMRI, hava açlığı sırasında limbik, paralimbik ve serebellar aktivasyonu tanımlar. J Nörofizyol (2002) 88 :1500–11.

Yayınlanan Özet | Yayınlanan Tam Metin | Google Akademik

11. Rulolar ET. Primatlarda orbitofrontal korteks koku alma alanlarında bulunan koku temsillerinin oluşum kuralları. Chem Senses (2001) 26 :595-604. doi:10.1093/chemse/26.5.595

Yayınlanan Özet | Yayınlanan Tam Metin | Çapraz Referans Tam Metin | Google Akademik

12. Ramdev S. Prāṇāyāmā Rahasya ile Bilimsel Gerçek Kanıtlar . Uttrakhand: Divya Prakashan (2009).

Google Akademik

13. Top WB. James-Lange duygu teorisi: eleştirel bir inceleme ve alternatif bir teori. J Psychol mu (1987) 100 :567-86. doi:10.2307/1422695

Çapraz Referans Tam Metin | Google Akademik

14. Citchley HD, Wiens S, Rotshtein P, Ohman A, Dolan RJ. İnteroseptif farkındalığı destekleyen sinir sistemleri. Nat Neurosci (2004) 7 :189–95. doi:10.1038/nn1176

Yayınlanan Özet | Yayınlanan Tam Metin | Çapraz Referans Tam Metin | Google Akademik

15. Kim SH, Schneider SM, Bevans M, Kravitz L, Mermier C, Qualls C, et al. Farkındalık temelli germe ve derin nefes egzersizi ile TSSB semptomlarının azaltılması: randomize kontrollü klinik etkinlik denemesi. J Clin Endocrinol Metab (2013) 98 :2984–92. doi:10.1210/jc.2012-3742

Yayınlanan Özet | Yayınlanan Tam Metin | Çapraz Referans Tam Metin | Google Akademik

16. Jerath R, Edry JW, Barnes VA, Jerath V. Uzun pranayamik solunumun fizyolojisi: sinirsel solunum elemanları, yavaş derin nefes almanın otonom sinir sistemini nasıl değiştirdiğini açıklayan bir mekanizma sağlayabilir. Med Hipotezleri (2006) 67 :566–71. doi:10.1016/j.mehy.2006.02.042

Yayınlanan Özet | Yayınlanan Tam Metin | Çapraz Referans Tam Metin | Google Akademik

17. Dishman RK, Nakamura Y, Garcia ME, Thompson RW, Dunn AL, Blair SN. Fiziksel olarak formda erkek ve kadınlar arasında kalp atış hızı değişkenliği, sürekli kaygı ve algılanan stres. Int J Psikofizy (2000) 37 :121–33. doi:10.1016/S0167-8760(00)00085-4

Yayınlanan Özet | Yayınlanan Tam Metin | Çapraz Referans Tam Metin | Google Akademik

18. Deaton CM, Marlin DJ. Egzersizle ilişkili oksidatif stres. Clin Tech Equine Pract (2003) 2 :278–91. doi:10.1053/S1534-7516(03)00070-2

Çapraz Referans Tam Metin | Google Akademik

19. Martarelli D, Cocchioni M, Scuri S, Pompei P. Diyafram nefesi egzersize bağlı oksidatif stresi azaltır. Kanıta Dayalı Tamamlayıcı Alternat Med (2011) 2011 :932430. doi:10.1093/ecam/nep169

Yayınlanan Özet | Yayınlanan Tam Metin | Çapraz Referans Tam Metin | Google Akademik